In the picture: Lien

Uit het vriendenboek van Animu Luce. Graag laat ik de vriendjes van Animu Luce aan het woord in een klein interview. 

Lien is intussen één van mijn beste maatjes tussen de opvangpaarden. Een waardig lid van onze paardenfamilie en dan eentje met altijd-behulpzame en enthousiaste helpershandjes. 🤗

Naam: Lien Beyens

Leeftijd: 31 jaar (soms nog 16 haha)

Woonplaats: Scherpenheuvel 

Mijn favorieten bij  Animu Luce zijn: Pebbles is en blijft mijn grote liefde maar de favorietjes lijst groeit nog dagelijks!


1.Wanneer en hoe ben je bij Animu Luce  terecht gekomen en wat doe je er allemaal?

Ik ben, denk ik, ongeveer winter 2019 met Nele in contact gekomen via Caroline (jullie misschien bekend van wafeltjes en catering bij kampjes). We hadden tickets voor Horse Event via het werk en Nele ging mee naar de beurs. Een hele fijne dag! Ik had onmiddellijk het gevoel dat ik mezelf mocht zijn bij Nele. Mijn eerste bezoek aan Animu Luce was een beetje spannend. Het was jaaaaaaaren geleden dat ik gereden had. Ik weet nog dat Nele zei voor ik opstapte: maak maar even contact met je paard. Daar begreep ik toen niets van: wat moet ik doen? En nu ben ik de eerste die "wacht" roept bij het opstappen en vraagt om nog even contact te maken. Ik kwam (vroeger) van een manege waar ze dit niet deden. En nu zou ik niet meer kunnen opstappen zonder... Hoe één ontmoeting zo veel kan veranderen in je leven he? ☺️ Heel dankbaar voor ❤️

Wat ik allemaal doe bij Animu Luce? Genieten, Bijleren, Helpen, Mijn innerlijke kind naar buiten laten komen 🤭


2. Hoe zou je Animu Luce omschrijven en hoe voel jij je er? 

De hemel op aarde... voor mensen en paarde. 

Geen rijstpap maar heerlijke soep van MamaMia! Een tweede thuis. Met heel mijn hart en ziel, kan ik mijn leven niet meer voorstellen zonder Nele, de paarden en heel Animu Luce. 


3.Wat maakt Animu Luce voor jou anders dan andere paardenplekjes? 

Er is veel respect voor de paarden én mensen. Ik hoor het vaak kids zeggen "op mijn vorige manege moest ik galopperen maar ik was bang". Bij Animu Luce moet niets. Er is altijd ruimte om te vertellen hoe je je voelt en waar je twijfels liggen. Er is begeleiding bij lesjes, voor zij die het wensen. Maar ook naar de paarden wordt er geluisterd. Warm weer? Dan zoeken we schaduw op en is het zonder zadel. Een paard heeft nood aan rust? We werken aan rust, ook al was er die pittige rit gepland. 

Je leert ook dat er meer is dan paardrijden. Je kan mee komen zorgen voor de paarden, leren je paard masseren of een duidelijke leider worden. 


4. Wat vind je de fijnste momenten/activiteiten bij Animu Luce ?

Ik ben er vaak (sommige vragen soms of ik ooit naar huis ga, haha) omdat ik alles zo fijn vind. Van het klussen (sleuren met kruiwagens mest, karren hooi, materiaal opruimen) tot het grondwerken en rijden. Maar wat ik vooral het fijnste vind: is erbij zijn. Andere zien groeien en kunnen helpen. Soms fiets ik gewoon mee met een rit en dan ben ik even gelukkig als wanneer ik zelf te paard zou zijn. De Animu Luce energie, op welke manier ook, is voor mij het fijnste wat er is ❤️


5. Wat is je favoriete herinnering bij Animu Luce?

Er zijn er zo veel! 

- Vastzitten met de kruiwagen in de modder en met je gat in die modder eindigen

- De eerste rit alleen

- Mijn eerste pisteles waar ik Rainy kon vervloeken. Het lag natuurlijk niet aan hem want ik was niet duidelijk in wat ik vroeg. Maar dat zag ik toen nog niet in hoor 🫣

- De opluchting als Luna uit de gracht geraakte toen ze vast zat

- De vriendschappen die ontstaan

- Heerlijke momenten met de kampgroepen

- Een nieuw paard zien landen

- Kids zich open zien stellen waar het eerst wat moeizaam voor ging

En zo kan ik nog uren doorgaan met allerlei zalige herinneringen...


6. Welke herinnering zit er voor altijd in je geheugen gegrift?

De eerste rit met Pebbles. Ik was wat zenuwachtig voor we vertrokken en weet nog dat Nele kwam vragen: Zeker dat je dit wil? Je mag met Tequila he, dan ga ik met Pebbles. Maar nee, ik moest en zou dit doen. Voor mezelf. Een grens verleggen. Zita fietste naast me, als steun, de hele rit. En het werd een hele fijne, positief grensverleggende rit. En ja, het vervolg kennen jullie he. Hihi. 🫣 GROTE LIEFDE VOOR DIE GROTE PEB!


7. De mooiste / belangrijkste les die ik bij Animu Luce geleerd heb is...

Het is oké om niet alles van de eerste keer te kunnen. Iets waar ik wel tegenaan liep in het begin. Ik wil graag alles perfect doen en kwam wel al eens gefrustreerd terug van een rit of les 🫣🤪 Ik weet niet waar de klik ineens vandaan kwam, maar ben zo blij dat die er is! Ik dacht wel eens: zou ik niet stoppen? Ik leer het precies maar niet. Maar nu heb ik geleerd in elke activiteit iets positief te zien. Je kan niet alles in één keer tegoei. Saai toch ook?! Vallen en opstaan! Letterlijk soms hihi 🤭 De mooiste les die er was voor mij... Dus als je dit herkent, kan ik maar één advies geven: doorzetten. Je komt er! 


8. wat wens je Animu Luce, de lezer en jezelf toe voor de toekomst?

Wat ik Animu Luce wens: dat het nog jaren mag doorgaan. Het is een rots voor mezelf én ongetwijfeld veel andere.

Mezelf: dat ik er nog jaren mag bijzijn 😍

De lezer: kom de paardenwereld én jezelf ontdekken bij Animu Luce!


Dankjewel lieve Lien, voor dit enthousiaste en warme delen! 💛

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.