Ik ben stapelzot op bomen. Mijn kindertijd en jeugd bracht ik voor de helft door in het bos... Met mijn rug tegen mijn favoriete boom-vriendje, of in volle galop met mijn pony onder de bloesemkruinen, de diepgroene bladerdekken, door de herfstbladeren of tussen de muisstille winterboomskeletten door. De magie die uitgaat van een natuurlijk bos is met geen woorden te beschrijven. De herfst is met al zijn kleurenpracht één van mijn favoriete bosrit-seizoenen... Dareng en ik gingen er samen op uit en we werden verwelkomd door volgende 'vriendelijke' boodschap...
Ik begrijp niet hoe iemand tegelijkertijd pro-bos en anti-paard kan zijn??? Komt er bij natuurliefhebbers dan ook al een extremistisch trekje, dat het ene dier (lees: natuurwezen) meer rechten krijgt dan het andere?
Dareng en ik hebben het in ieder geval niet echt aan ons hart laten komen en hebben genoten...
Van hoofd...
Tot staart...
Elk mens heeft een schaduwkant... en elk mens heeft een goede kant. Ik geloof dat het goede in de mens sterker is dan zijn schaduwzijde... en dat de Merodebossen een plekje mag blijven waar iedere natuurliefhebber op zijn eigen manier kan genieten van de magie van het bos!!!
Nele
Nele
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.